Oyun Arkadaş'ıma..

Bugunü hatırlıyor musun acaba?
Bu soru hep delicesine bir merak ile kalacak asılı durduğu yerde..
Cevapsız..
Hep kalıcam sınavlardan..
Cevabını bilemediğim bu soru yakacak içimi!
Belki masal olur da anlatırım birilerine..
Derim ki;
Bundan 6 yıl önce hayatımın en büyük dersini aldım..
O gitti..
Soluksuz kaldım atmosferin derinliklerin de..
İstedim ki seninle beraber kaybolayım..
Oynadığımız en güzel saklambaç olsun ve kimse bulamasın bizi..
Görmeyeyim dedim gidişini..
Körebe olayım..
Çocukluğumuza ait herşeyi yakasım var bu gece..
Senin gidişinin 6. yılında..
Hiç unutmadım ben bugünü..
Hiç eksilmedi acı'm..
Delicesine dosluğuna açı'm..
Hala sana koşmaya çalışan bacaklarım var..
Hala senin omzuna bırakmak istediğim gözyaşlarım..
Lanet Gitsin!
Sen gel!
Ya da gelme..
Hayır gel!
Ego'mu tatmin etmek için değil ama..
Senin gibisi olmadı demek için değil, seni özledim diye değil!
Dün saklambaç oynamışız ve sen beni bugün bulmuşsun gibi, gel!
Adımı unutayım..
Acımı unutayım..
Sen gel..
Rüzgar sarı saçlarında somutlaşsın..
Kıpırdayışını izleyeyim..
Bana gelişini..
Giderken üzerlerine bastığın yaprak sesleri silinsin kulağımdan..
Baharınla gel bana..
Gözlerin kadar mavi, yer yer yeşil bir bahar getir bana, bu kış ortasın da..
Soluğumu getir bana..
Benim olan herşeyi..
Seni getir bana..
Oyun arkadaşımı..
Ve ben yeniden 'Merhaba' diyebileyim sana..

Onu neden sevmedik?

Konuşamayan birinin yanında konuşmak kadar acı hiçbirşey yokmuş meğersem! Nasıl utanıyor kelimelerim.. Nasıl da fısıltılı olmuş çığlıklarım.. Ne kadar acizim.. Ve o ne kadar da cüretkar hayata karşı.. Benim olamadıklarım oluyor, yaşıyor.. Farkında değil!Başına gelecekleri bilemiyor.. Onun yanında kendimi sakat hissediyorum.. Eksik.. Eskinin deyimiyle illetli.. Utanıyorum kendimden delicesine..
O konuşamıyor. Aslında konuşuyor da onun sözleri benim ve benim gibi sığ bakışlı normallerin(!) kulağının süzgecinden geçemiyor. Ona bakınca kendimi bu denli suçlu mu hissetmeliyim?.. Bu çaresizlik korkunç. Kendini normal sanıyor aslında öyle de benden daha normal ve tanıdığım herkesten.. Ama bilmediği şeyler var.. Arada kalmış o. Ne dilsiz ne de konuşma yetisi ile dolu.. Söyledikleri uğultulu bir direniş ile çıkıyor ağzından.. O ne söylediğini biliyor ama ben(!), ben bilmiyorum. Anlamıyorum, Anlatamıyorum ona..Neden o ?
Onun askerlik arkadaşı olmayacak hiç.. Çünkü askere almayacaklar onu.. Almadılar da.. Sevmeyecekler belki.. Arkadaşları olmayacak.. Onu anlayamayacaklar.. Benim gibi.. Utanıyorum sadece.. Ölesiye utanıyorum.. Yerin yedi kat dibinden yazıyorum şimdi.. Cehennemden fax çektim sayın.. Öyle bir utanç işte..
O da evlensin, çocukları olsun.. Torunları.. Onun yaşamaya hakkı olmadığına kim karar veriyor.. Anlamıyorum. En basit ihtiyaçları için bile iletişim yeteneği yok ki konuşsun! Konuştuklarını kulağımda ki süzgeçten geçirip, özümseyebilsem.. Ona onu anladığımı söyleyebilsem.. Şimdi ben ne yapmalıyım? Kuzenim.. Özür dilerim.. Bir uğultu da benden çıktı ne olduğu anlaşılmayan.. Seni her gördüğüm de olduğu gibi..

Tanrı'nın cezası Tesadüfler!!!

Bir çöp kamyonunun üzerinde seyahat ederken, Beethoven dinlemek gibiydi..
İlk melodini duyduğum an..
Yanlış bir yerde yanlış bir şarkı dinlediğimi farketmiştim..

Susmak!
Korkudan yorganın altına sinip,susmaktı tüm yaptığım..
Farketmemiş gibi yapıp, salağa yatmak..
Yanında uyurken , çıplaklığımdan utanmak!
Yaptığım, senin bana her dokunuşunda içime daha çok kapanmak!

Memnun musun?
Tanrı'nın cezası..
Şimdi bir erkeğin gözü değse gözüme..
Çırılçıplak hissediyorum kendimi..
Ve utanıyorum delice,doyasıya!
Diyorum ki giyinebilsem tekrar!
Ne olduğu önemli değil;
Üzerime uyan, benim olduğunu hissettiğim, benim olabilecek, benim lanet çıplaklığımı örtebilecek!

Yanlış şarkı çaldı radyoda o gün..
Falımda ince uzun bir adam çıktı, gizemli..
Gözüm daldığında birisi gelecek dedi, densizin biri..
Sen geldin!
Bana değil ama..
Geçerken çarparcasına yıkıp geçtiğin bir sandalyeydim yolunda..
Belki bir tabak yemek, açlığını bastırmak için!
Tanrı'nın cezası bir filmdi!
Beni bu hale koyan..
Bana utanmadan koyan!
Tesadüflere inanmamı sağlayan!
Ve bir çöp kamyonunda;
Muz kabuğuna basıp, yuvarlanırken duyduğum melodi Beethoven değildi..
Sİlindirler beni kola kutusuna benzetmeden az biraz önce anladım!

Tavla

 


Buradasın değil mi? Kahveme diktiğin gözlerini ve içinden söylediklerini duyuyorum..
_Çok içiyorsun, yine..
_Azalt şu kahveyi biraz..
_Demin söndürmedin mi sen o sigarayı? diyorsun..
Cevap vermiyorum.
Biliyorum ki söyleyecek sözüm yok bunlara..
Değişmemişsin ama,
gözlerin aynı bıraktığın günkü kadar hüzünlü,
sesin de hala aynı titreyişte,
ellerin ince ve uzun..
Kahvemden gördüğüm yansıma sana aitse tabi.
Bir de ölenlerin bedenleri yok olur derler.
Nereden inandıysam ben de bu hurafeye..
Sapasağlam durmuşsun karşımda.
Tavla da beni yeniyorsun yine.
Zarı ben atıyorum pulları sen oynatıyorsun..
Bak! Kırdın beni yine..
Ben 5 atamam ki..

Annemler geldi iki gün önce..
Elinde bir şemsiye, yağmur yağmıyordu ama..
Yağsa bilirdim!
Benim üzerime tuttu şemsiyeyi.
Gökyüzünün yaşları ile kurulanıyordum oysa..
Islanmışsın dedi..
Islak değilim dedim..
Alnı kırıştı..
Tekrarladı sözlerini, ıslanmışsın dedi..
Islanmadım dedim tekrar..
Alnı biraz daha kırıştı.
Çizgili pijama aldım sana, dedi.
Pikniğe de gidelim dedim.
Sustu...
Annem eskiden bu kadar çok susmazdı.
Onu böyle üzen ne bilmiyorum.
Bir arkadaşım geçti arkasından, korktu.
Annemin korktuğunu hiç görmemiştim..
Sen ondan korkmuyorsun ama değil mi??
........
Sadece birazcık aklı karışmış.. Kendisini halı zannediyor:)
Çok gülüyorum ona..
Geçen gün hemşire üzerine basmış, bir çığlık yankılandı ki sorma..
(Kahkahalar)

Annem odamı sevmiyor galiba..
Sonunda bir odam oldu diyorum, ama anlamıyor!
Gözleri de görmüyor annemin, çok yaşlandı..
Odam kireç rengi değil ki!
Kırmızı..
Açelyama su döktüğümü gördüğün de gözleri dehşetle açıldı..
Ne olduğunu anlayamadım..
Çiçek sevmek suç mu?
Annem çok değişti..
Beni korkutuyor artık..
Yüzün de bir suçluluk ifadesi..
Birşeyler onu üzüyor ama ne bilmiyorum..
İşte böyle..

Eee sizin taraf nasıl sıkıcı değil dimi?
Bu gece senin için çizgili pijamalarımı giyeceğim..
Hala sevişebiliyorsun değil mi???
Seni çok özledim çünkü..
Doktor, bana bazı ilaçlar veriyor seni bulmakta zorlanıyorum..
Ama sen o çok sevdiğimiz film gibi tutun düşlerime..
Seni kaybetmek istemiyorum..
Ve bu gece gel!
Sana yeni öğrendiğim bir şarkıyı söyleyeceğim..