Sonuç... (gelişme yok)

Kaybettim!

Milyonuncu kez.. Tamam belki milyon olmadı ama kaybettim. Sayamayacağım şimdi. Lanet olsun ki kaybettim. Onu kaybettim..
Geç mi kaldım? Yanlış zamanda mı girdim sahneye? Yanlış tiratı mı söyledim? Yanlış banka mı oturdum? Yanlış otobüse mi bindim ? Yanlış yerde mi indim?
_Bilmiyorum.
Biri varmış benim bilmediğim, belki duymadığım.. Duyduğumu hatırlamadığım! Onun hayatında biri varmış. Ona gelecek birisi.. Onun olmak için gelen birisi.. Onun dokunuşlarına maruz kalacak biri..
Onu özlemek yasak şimdi. Onu düşünmek yasak. Ona başka bir gözle bakmam gerek! Arkadaşmışız gibi.. Yarı umursamaz, yarı samimi.. Herşeyin yarım yamalak olduğu bir role bürünmeliyim. Oysa ona doğru uçuşan umut taneleri beslerken ne kadar da tamdım. O yoktu ama ben tamdım. Şimdi bir sürü yeni film bulmalıyım, izlemediğim.. Bir sürü yeni video izlemeliyim. Bir sürü şarkı dinlemeliyim. Yeni mektup arkadaşları bulmalıyım. Yemek yapmalıyım daha çok. Saçlarımı biraz daha kısa kestirmeliyim. Belki yeni bir yer keşfetmeliyim aşina olacağım.. Onun kalın kaşlarının altında küçülen o minik gözlerini unutmalıyım. Kollarını birbirine dolayıp da dudaklarını düz bir çizgi haline getiren gülümseyişini.. Unutmalıyım..
Bu sefer çok hızlı oldu. Daha ilk bakışmanın ilk göz göze gelmenin sarhoşluğunu atamadan üstümden! Şimdi onu bırakmalıyım kendi haline.. Kendime gelmeliyim. Ona başkası gidecek çünkü.. Fal bakmıştım ona, biri gelecek sana ama olmayacak demiştim. Kendi söylediğime mi inanmalıyım? Ben mi belirledim onun gelişini?
Tanrı’m! Önce dönme dolaba binmeme izin veriyorsun. Sonra en güzel yerinde iken benim uyanmama sebep oluyorsun! Nerde hata yaptığımı bir söylesen, bir konuşsan benimle.. İşaretlerle anlaşamadığımız belli..

El değmemiş çerez kasesi..

Aynı kelimeyi defalarca yazma isteğine engel olamadığım bir saçmalık halindeyim. Bildiğim tek dilde, tüm yazım tekniklerini kullanarak onun adını yazmak istiyorum. Birileri beni durdurmalı.
Seni özlüyorum.


Doğru sözcükler neydi acaba?
Hangi sözle başlamalıydım konuşmaya?
Merhaba? Yoo olmaz bu çok sıradan..
Selam.. Olmaz!
......

Saçmalıyorum. Direk söze başlasam;

Seni tam 6 gün 18 saat 14 dakika 53 saniyedir görmüyorum. Korkutucu ama gerçek.. Seni son gördüğümden bu yana grip oldum. Kendime acıdım. Kendimle kavga ettim.. Hayatın anlamını sorguladım. Mutluluğun resmini çizemedim. Nefes almakta zorlandım. Bi kaç sayfa gazete okudum. Ülkede önemli şeyler de oldu. Bomba patladı Etiler’de.. Birkaç insan yaralandı. İzlanda da ki bilmem ne yanardağı 190 yıl sonra faaliyete geçti. Fenerbahçe şampiyon oldu. Sırp kasabı yakalandı. Amerika’da hortum oldu. 6 film 41 video saçma sapan bir sürü kadın programı izledim. Yaklaşık 80 küsür şarkı dinleyip her birinde seni hatırlattım kendime.. Annemin çiçeklerini suladım. Camın kenarına oturan bir karga ile birbirimizi inceledik.. Onun evcil hayvanım olmasını istedim. Elimi kestim domates rendelerken. Yemeğe tuz yerine şeker attım.. Kocamı seveceğime dair tuhaf bir sohbet yaptı yemeğimi tadanlar.. Ben sustum. Şimdi burdayım. Beni henüz görmedin. Bara yaslanmış sipariş alıyorsun.. Ben merdivenlerden yavaşça çıkıyorum tek başıma. En kuytu masaya yerleşiyorum. Nasılsa benim geldiğimi haber verecekler sana. Nasılsa beni göreceksin. Gülümseyeceğim sana.. Bir bira getireceksin bana. Sonra içinde antep fıstığı bol olan bir kase el değmemiş çerez getireceksin. Bende içimden konuşacağım seninle; filmlerde ki gibi.. Sen duymayacaksın.. Boşalan bardağa gidecek gözlerin.. Tazeleyeyim mi diyeceksin.. Evet diyeceğim.. Uzun zamandır neden olmadığımı soracaksın. Yoğundum diyeceğim sadece.. Sen beni özle diye çırpındım da diyemeyeceğim.. İçimden konuşacağım sadece..

Kadın; Aaa duyuyor musun?
Adam; Neyi?
Kadın; Zaz çalıyor.. Çok severim ben bu şarkıyı…
Adam; Bende..
Kadın; …. (Bu iyi bir başlangıç olsa gerek..)
Adam; Bir daha bu kadar uzun süre kaybolma ortalıktan olur mu?
Kadın; (Yupppiiii sevinç çığlıkları) Tamam..
Adam; Bir bira daha ?
Kadın; Olur:)(beni özlemiş:))

Rüya

Ellerim titriyordu. O söz nasıl çıkmıştı ağzımdan? Yerin dibine geçmek istediğim o olağan zamanlardan biriydi..
_Sana aşığım!! dedim.
Bana baktı.. Ona öyle sesleneceğimi bilir gibi.. Önce durdu. Sonra bana döndü gülümseyerek.
_Efendim dedi..
Şaşırdım.. Belki de yerin dibine geçmemeliydim. Bu kez doğru zamanda saçmalamıştım. Benim hayatım olmasını istiyordum o da istiyordu. Saniyeler boyunca baktık birbirimize.. Sonra ben birama gömüldüm. Ellerim titreyerek bir sigara çıkarttım paketten. İlk kez içiyormuşum gibi dudağıma usulca yerleştirdim. Sonra çakmağı yaktım. Yüzümü yalayıp geçti bir alev. Aydınlandım. Sigaramın ucu yandı. Onu hissettim yakınımda.. Gülümsedim.. Başımı çevirdim, oradaydı. Yanıbaşımda. Omuzumu tutuyordu görünüşte. Aslında parmakları kalbime değiyor ve kalbim gıdıklanıyordu.
_Gözlerinde tuhaf bir tavır vardı. Sanki bana çok gelirsin sen diyordu. Ben kanatırım seni.. Haklısın; tüm erkekler aynı işte. Bırak bana bulaşma.. Ben yarı yolda bırakırım. Duyarsızım. Umursamazım. Tanışma günümüzü hatırlamam. Seni ilk öptüğüm günü hatırlamam. Ayrılırsak seni görmem. Geri dönmem. Kalbini kırarım, seni acıtırım. Bırak bu kez biranı yarım. Kalk, git!
Ona bakıyordum; Acıtma beni. Yerim kalmadı kaçacak. İçim sana çağlayan bir nehir gibi. Daha ne kadar tutabilirim. Daha ne kadar tutabilirim kendimi.. Yeniden başlamaya ihtiyacım var. Uzun zamandır nadastayım.. Artık bende başaklarımı vermeliyim. Durdurma beni.. Bırakta seveyim seni..
_Bana daha fazla bakma.. Yoksa herkesin yanında tutup kaldıracağım seni kolundan.. Koşarak çıkacağım bu lanet bardan.. Uçan halıma bineceğiz beraber.. Evlerin üstünden geçeceğiz.. Sokaklardan.. Şehirlerden.. Senin uykun gelecek.. Evine yatağına bırakacağım seni -ki çocuklarına benim masalımı anlatabilesin.. Sadece bir rüya gibi kalacak zihninde.. Hiç olmamışım gibi.. İyi geceler güzel kadın! Uyandığında yeni bir rüyan olacak tabirini bulamayacağın..

İyi geceler kadın..

Yasak kelime; Aşk!

Sözcüklerin kifayetsiz kaldığı bir gece yarısıydı.Kendimi mutfağın soğuk zemininde çıplak ağlarken bulmuştum.Yüzükoyun yatmışım. Ocakta kaynayan bir suyun çıkardığı tuhaf fokurtudan başka bir ses yok gibi. Sanki tüm dünya susmuş. Susmuş ve benim söyleyeceklerimi dinlemek istiyor. Ben dünyadan daha da suskunum. Neden çıplak olduğumu bulamıyorum, hatırlamıyorum. O su ne zamandır kaynıyor bilmiyorum. Böyle zamanlarda insan hep mi ölmek ister acaba? Yani şuan ölsem ve tüm bedenim minik parçalara bölünse.. Hiç olmamışım gibi.. Hiçkimse acı çekmese yokluğumda.. Cenazem kalkmasa.. Ruhum gökyüzüne yükselmese.. Beyaz ışığı görmesem. Bana sorular sormasalar..
Hatırlıyorum.. Neden yerde yattığımı.. Aynada kendime bakıyordum. Aşık olmuşum yine.. Ve tabi ki başarısız.. O gitmiş.. Hiç gelmemiş gibi. Ya da ben gittiğine inandırmışım kendimi.. Hava soğuk. Severim soğuğu. Ama soğuk havalarda hep birileri gider benden. Daha ılıman iklimlere.
Bindiğim taksi, onun dur deyişleri.. Kimin gittiğinin belli olmadığı veda.. Çantamda anahtarımı arayışım, Şöförün bana mendil uzatışı.. Onun kollarını birbirine düğümlemiş, sokak lambası altında parlayan teni.. Benim gözyaşlarım. Onun olmaz deyişleri. Suskunluğu..Benden bekledikleri. Benim veremediklerim.. Onun başkasına gidişi, benden gitmediğini söyleyişleri.. İhtiyaçları.. Şöförün yol bulma çabaları.. Meraklı bakışları..Evin önünde ki fren sesi. Benim koşarak merdivenlerden çıkmam. Yediğim herşeyin vücudumu terkedişi.. Banyoda geçirdiğim vasat zaman.. Mutfağa kahve yapmaya gidişim.. Gözlerimin önünde ki sureti..
Sözcüklerim yurdunu kaybetmiş gibi.. Nereye gideceklerini ne anlam vermeleri gerektiğini unutmuşlar. Ben kahve içecektim en son. Sonra, sonra onun gözkapaklarıma yerleşen lanet gülümsemesi geldi aklıma.. Geceliğimi sıyırdım. Halıyı kaldırdım. Üşümeliydim. Yere uzandım.
Kendime kızıyorum çoğu zaman. Daha farklı bir hayat seçmediğim için. Önyargılarımı bir kenara koyup ta yeniden başlamadığım için. Bu kadar çok sevdiğim için insanları, yaşamayı.. Ölemiyorum bile.. Her gidenle eksiliyorum sadece.. Onursuzca bir ölüm şekli benimkisi.. Birilerinin beni öldürmesini bekliyorum, korkakça..

Giriş

Elleri nasıl da sertti. Ellerim örselendi adeta..
Ama nasıl da içten nasıl da samimiydi parmak uçları..
Güven bana diyordu her dokunuşu..
Ben aydınlığım..
Geleceğim ben..
Yenilenmen, yaşlanmaman demek tenim..
Bana inan..
Tanrı ile köprüyüm aranda..
Bekleyişin bitti..
Geldim.. Atsız arabasız..
Ama geldim..
Burdayım diyor gözlerin..
Kısık ateşte sesin..
İçime umut serpiştiriyorsun..
Yapma diyemiyorum..
Durduramıyorum kendimi..
Bıraksam koşacak sana çizgili pijamaları ile kalbim..
Kollarının ucu gözyaşı lekesi..
Koşacak kalbim..
Durdurmazsam eğer..
Gel diyor gözlerin..
Bakmayayım diyorum, olmuyor..
Ya sustur gözlerini ya da bana bırak kendini..


.....
Ben "...." dedi..
Aydınlandı yüzüm..
Adımı söyledim..
Adımın bir anlamı olduğunu farkettim..
.....