Siz de doğru an gelmeden hareket edemeyenlerden misiniz? En doğru cümleyi bulmadan konuşmak istemeyen, doğru şarkı denk gelmeden klavyenin tuşlarına basamayanlardan mısınız ?
Hoş bulduk sevgili dostlarım.. Doğru şarkının denk gelmesi uzun sürdüğü için üzgünüm. Ama inanın uzak kalmamın sebebi tamamen kendimi hayatın akışına bırakmaktı. Dingin bir suyun üzerinde sırt üstü uzanmak gibi.. Huzurlu, sakin ve ilk defa tasasızdım. Hiç bu kadar kontrolsüz olmamıştım. Tüm iyi ve kötü sürprizleri ve hatta pandemisi bile engel olamadı.. Kırmızı ipimin ucunu buldum. Evlendim. Bu satırları size evimin en sevdiğim köşesinden yazıyorum. Koyu gri bir köşe koltuğun, köşesinden.. Mahalleden geçen araçlara, köpek seslerine kulak kabartarak, lambaderin zayıf sarı ışığı kedimin patisinde hareler oluştururken.. Herşey mükemmel bir doğrulukta ilerler ve zaman olması gerektiği gibi akarken.. Kedim ve eşim uyurken size kavuşma hissiyatıma yenildim.
Ve ben geri döndüm. Anlatacak hikayem olduğu sürece burada kalmaya devam edeceğim. Ve söz sizi bir daha bu kadar uzun süre bırakmayacağım.
Peki siz hala burada mısınız?
P:S: Bu yazı Hozier /Take me the church dinlenilerek, sabırla bekleyen ve kavuşma özlemi ile kalbi göğsünün dışında atan tüm dostlara adanmıştır.
Sevgiler
Öz
