Bazı anlar vardır.. Keşke birileri benim yerime kaydetse de defalarca baştan izlesem dediğiniz.. O gün benim için öyleydi.. Her anı her saniyesi gözümün önünde dönüp duruyor. O kadar naif o kadar bana ait bir anı ki.. İçinden çıkıp gerçek dünyaya alışmakta zorluk yaşıyorum. Sonra daha güzel başka bir an'ımız olduğunu hatırlıyorum. Zihnim daha o sahneyi gözümün önüne getireceği sırada bir başkası geliyor gözümün önüne.. Tüm karmaşamın, yapmak zorunda olduğum hiç bitmeyen işlerimin arasında yüzüme bir gülümseme yerleşiyor. Bizim şarkımız çalmaya başlıyor bir yerlerde.. O kocaman gülümsemesi ile bana baktığını hissediyorum. İnce uzun ellerini ellerimin içinde hissediyorum. Ellerim alev alıyor sanki.. Kızarıyorum. Kimseler görmesin diye gizli gizli yatıştırıyorum kendimi..
Hayatım boyunca bu kadar güzel bir ana, bu kadar güzel bir aşka sahip olacağıma inanmazdım ben. Karamsarlıksa en büyüğü bendeydi. Hep mutsuz hep sitemkardım. Kızgındım da.. Sonra o geldi benim beyaz atlı prensim.. Huzurum.. İyi ki geldi. Kalbimde çiçekler açtı.. Bahar geldi yüzüme.. Aşkın en temiz en saf hali geldi.. İnanç geldi, umut geldi, heves geldi yaşamaya dair..
Biz her şeyin mükemmel olmasını beklemiyoruz. Biz birbirimizin mükemmeli olmayı seviyoruz mesela ne komik.. Gülerdim başkası deseydi.. Ama öyleyiz.. Sesini duyamasam kanım çekiliyor sanki.. Her zaman ki kadar göremesem başıma ağrılar giriyor..
Kızıyorum da bazen.. Çekilmez, fazla meraklı ve sevimsiz olabiliyorum. Sebepsiz trip atıyorum.. Sonra bana sarılıyor. Başta hemen kabul etmiyorum sarılmasını.. Kalbi kalbime denk geldiği an.. O an her şey silinip gidiyor aklımdan.. O, ben ve aşkımız kalıyor sadece.. Sakinleşiyorum kollarında.. Bu onun özel gücü.. Sanırım benim bir süper kahramanım var..
P.S : Bu yazı işinin arasında aklına sevdiği adam gelmiş mahçup bir kadın tarafından yazılmıştır. Ve inancını kaybetmemek için direnen tüm kadınlara adanmıştır.
Sevgiler
Öz
