gitmek

yalnızım bu günlerde.. çünkü insanlar gider. bende gitmiştim daha önceleri.. ama onları acıtamamıştım..gittiğimde de kaldığımda da ben yara aldım.. bir defa olsun canlarını acıtamadan ölmemeliyim.. bunu yaşamalı onlar da.. bak sen gidiyorsun ya şimdi ben kanıyorum.. görüyor musun kanları? diyebilmek için kanatmak mı lazım elimi? kalbim kanıyor ama sen görmüyorsun! lanet olsun canım acır benim de, senin kadar insanım bende. bunu anlaman için ne yapmalıyım bilmiyorum? bak nefes alamıyorum.. hayır bu benim nefes alışım değil.. göğsüm inip kalkıyor sadece. nefes almıyorum.. yanılıyorsun.. anlasana ölüyorum ben.. öldürüyorsun beni.. ölüyorum.. şimdi senin kanayışlarını görür müyüm ben zannediyrsun? görmem tabi. ben kanarken sen gördün mü beni? şimdi suçlu arıyorsun sen.. hadi ben suçlu olayım problem değil.. ama kanatamayacaksın beni.. nefes alamıyorsun dimi? boğazında bir yumru var bilkiyorum.. bende de vardı zamanında.. sen de görmemiştin.. bir kitapta okumuştum şöyle diyordu; "gitmek kaybetmek değildir, kazanmak da.. gitmek gitmektir işte.. hepsi bu.."ben de gittim farzet yoktum zaten.. alışmamışım sana demek:)