Ben hayal dünyamın günlüğünü tutuyorum sadece...

26 Kasım 2010 Cuma

Benim piyanist ellerim..

Sen beğen diye yazıyormuşum meğersem her satırımı.. Ne zamandan beri bunu yaptığımı bilmiyorum ama.. En sevdiğim şarkıyı açıyorum önce.. Kısa bir süre gözlerimi kapatıyorum.. Sonra yüzümde kocaman bir gülümseme ile basıyorum daktilomun tuşlarına.. Beyaz kağıdım notalar ile doluyor.. Ellerim usta bir piyanistin ezberlediği notaları çalarcasına ahenk dolu dolaşıyor klavyede.. Ara sıra gözlerimi kapatıp hangi enstrümanın baskın olarak çaldığını anlamaya çalışıyorum.. Kulak kabartıyorum melodiye.. Ve nefes alışım değişiyor, bir saksafondan ses çıkarmak istercesine.. Kısa bir solo çalıyorum,nefesimle.. Sonra gitarın tellerin de dolaşıyor parmaklarım.. Önce baslardan başlıyorum sonra parmaklarım yavaşça tiz seslere doğru iniyor.. Sana küfür edercesine söylüyorum sevdiğimi.. Şarkımı beğeniyorsun.. Gözlerin kapalı.. Ben memnun olmuş bir halde bitiriyorum öykümü.. Sana küfrettiğimi anlamıyorsun! Gözlerimi yavaşça açıyorum.. Notaların beni terk ettiğini görüyorum, yavaşça gökyüzüne doğru süzülüyorlar.. Ve ben karanlık odam da çırılçıplak sana bunları yazıyorum.. Ve hala sana küfrediyorum.. Hem de en ağırından.. En can yakanından.. Seni seviyorum!!!

2 yorum:

  1. şarkı mı söyledin, müzik mi dinledim, elime bir enstrüman mı verdin, öykü müydü dinlediğim, şiir mi yazdık birlikte? bu nasıl bir şeydi böyle..
    bildiğim tek şey; "aşk" vardı içinde..

    YanıtlaSil
  2. Şarkı söyledik, müzik dinledik, eline bir enstrüman verdim, benden bir öykü dinledin ve sonun da da şiir yazdık beraber..

    Aslında nasıl yazdığımı anlattım.. Her seferin de aynı seramoni.. Paylaşmak istedim öncelikle seninle sonra da diğer okuyanlarla:)

    YanıtlaSil