Bu kadar çok vedayı bir ömre sığdırmak ve her gidenin ardından yas tutmak kolay değildi benim için. Her defasında kendime dik dur dedim. Dik dur kadın! O gidecek ki bir başkasına yer açılsın. Altı üstü yumruğun kadarcık kalbin. Zorlama. Çok sevme. Unut.
Bu kadar çok yarayı bir bedende toplamak ve her seferinde başkalarından saklamak kolay değildi benim için. Her defasında ecza dolabıma biraz daha yarabandı koydum. Ağlama dedim. Geçecek acısı. Kolay değil ama hayat böyle işte. Üfle belki daha az acır.
İnsanlar gitti. İnsanlar geldi. Yolcu terminali gibiydi kalbim. Haykırmaktı zor olan. Beni duymayacaklardı. Bu intiharı kimse durdurmayacaktı. Yudum yudum azaldım. Yokum artık. Ölmek kolay olandı. Ben inadına yaşıyorum şimdi. Onlarca yara,onlarca veda, onlarca yas, onlarca gözyaşları ile. Dik, ağırbaşlı ve sessizce.
Beni hatırlayın!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder