Ben hayal dünyamın günlüğünü tutuyorum sadece...

16 Haziran 2013 Pazar

Benim güzel, yalnız ve başı dik ülkem..






Bundan tam 16 gün önce Gezi'yi yazmıştım.  Şimdi ülkemi yazıyorum. Şafak vakti baskın yiyen 3-5 çapulcu ile başlayan şuan çığ olmuş akan ülkemi yazıyorum. Ayaklanmış, baş kaldırmış,direnmekte olan ülkem. Benim güzel, yalnız ve başı dik ülkem. Karanlığın çığ gibi arttığı ama aydınlığın hiç azalmadığı ülkem. 

Haberleri izliyorum. Anneler gelmiş. elele verip parkın etrafını çember altına almışlar. Çocuklarını koruyacaklar akılları sıra. Bilmiyorlar ki onlara saldıranlar ayrım yapmıyor. Bakıyorum benim güzel insanımın güzel gözleri yaşlanmış. Biber gazından kan çanağı. Benim ülkemin güzel gözlü insanları.Bazılarının artık gözleri yok. Henüz 18-19 yaşındalar. ÖLENLER var. Onlar bir daha nefes alamayacaklar.  Farkında mısınız? Bu ne korkunç bir şey. Tanrı'm güç ver. Aklımı yitirmek üzereyim. Öldüler arkadaş. Ölürüldüler. Hangi ideoloji, hangi din, hangi mezhep açıklayabilir bunu ? Onlar yok artık. Benim güzel ülkem eksik artık.

Hayatım boyunca bu dünyaya çocuk getirmek istemiyorum dedim. Ben ne büyük aptalmışım. Bu ülke ki yere düşenini kaldırdı, bu ülkeki evlerinin kapılarını açtı, bu ülkenin mülletvekillerinden bazıları (benim çoğu zaman tasvip etmediğim siyasetçileri) tomaların önüne yattı. Tomaların karşısında durdu. Dokunulmazlık bu ülkede ilk defa halk için, halkın yanında olmak için kullanıldı.

Şimdi insanlar diyorlar ki yetmedi mi? İlk 3 gün tamam hak verdik ama uzadı artık. Hangi mücadele 3 günde kazanılmış biri bana söylesin. Fatih, İstanbul'u devasa orduları ile 53 gün süren kuşatma sonunda almadı mı ? Ne yapsaydı yani. 3 gün durup, olmadı hadi yine geliriz mi deseydi? 

Biz ki bu milletin helal süt emmiş evlatları, şehitin ne olduğunu bilen, her şehit haberinde gözyaşları döken halk, ölenlere hiç bi üzülmediniz. Alevi- sünni, kürt-türk, kadın-erkek yetmedi de şimdi de birbirimizi oy verdiğimiz %50'ye göre mi ayıralım. Benim ekmek aldığım bakkal hangi yüzdelik dilimde? Veya parkta oynarken düştüğünü gördüğüm, koşarak kaldırdığım çocuğun ailesi kime oy verdi diye mi düşüneyim ? 

Yapmayın. Kıymayın birbirinize. Herşeyi unutun. Varlığınızın en saf haline dönün. İçinize. Orada ne olduğunu söyleyin bana. Bölüneceksek o zaman bölünelim. İçinde vicdan olanlar bir yere, olmayanlar başka bir yere ayrılsın. 




Hiç yorum yok:

Yorum Gönder