Parmak boğumlarını sevdiğim adama...

Evet! Tahmin etmeye çalışma boşuna... Bunu sana yazıyorum.. Sadece sana...  Ve okuyacağını biliyorum..

Bir kez olsun beni dinle ve sadece oku. Sonra sus... Sonsuza dek...

**

Bizden bir şey olmaz! Artık olmaz. Bu saatten sonra. Düşünmüyorum sanıyorsun. Aklıma gelmiyor. Bir düğme vardı da kapadım, artık acımıyor sanıyorsun. Acıyor... İlk günkü kadar çok değil ama acıyor. Anıları acıyor insanın bir saatten sonra... Kendimle olan savaşım bitmiyor. Birileri kazanıyor sanıyorsun. Kazanmıyor kimse. Ne kalbim ne beynim... Ama devam etmem lazım.. Benim iyileşmem lazım. Bu saatten sonra sadece kendim için değil, beni her üzgün gördüğünde gözleri dolan babam, kalbimin kırık olduğunu bildiğinden ihtiyatla yaklaşan annem, çaresizlik içinde geçmesini bekleyen abim için. Yeni teselli sözleri aramaktan yorgun düşen dostlarım için... Beni sevenler için... Yanımda olanlar için iyileşmem lazım. 

Aynı sokaklardan geçerken canımın acımaması lazım. Bazı şarkıları duyduğumda kaçar gibi uzaklaşmamam lazım. Dostlarıma, yaralarımın iyileştiğini göstermem lazım. Benim iyileşmem lazım. Bunu başarabilirim. Ama dokunma yaralarıma. Tam kabuğu tutmuşken kaşıma, tam ısınmışken içim estirme soğuk rüzgarını... Benim sorumlu olduğum insanlarım var. Hayatı kendim için yaşamıyorum sadece... Benim sevdiklerim var...

Zannediyorsun ki sen benim tabirimle hortladığında, üzülmüyorum. Sanıyorsun ki taştan benim kalbim! Ucuzca karılmış çimentodan benim içim. Küçücük bir dokunuşunla paramparça oluyorum. Egonu tatmin et işte. De ki bu salak, bu gerizekalı beni hala seviyor! Bu aptal! Benden vazgeçemiyor. Gelmiyor olsun ama seviyor işte de. Bu sana yetsin. Bunun hazzında kal. Ama bana uzak kal. 

Benim yeniden öğrenmem gereken bir sürü şey var... Mesela günün birinde bir adama yeniden güvenmeyi öğrenmek istiyorum. Yanılmak umrumda değil. Bunu deneyecek güce ihtiyacım var. 

Sana dönmeyeceğim. Gururdan falan değil. Kırgınlığımı bitiremem artık. Geçse şimdiye geçerdi. Haklı veya haksız ol, suçlu veya suçsuz... Bu saatten sonra olmaz. Olmayacak. Tanrı'nın bizimle ilgili başka planları var demek ki! Her insan dünyaya ruh eşi ile birlikte gelirmiş ve dünyada kaldığı süre boyunca onu ararmış.. Biz bulamadık. Henüz. 

Bir gün ikimizde mutlu olacağız. Başka insanlarla... Önce veya daha çok kimin mutlu olduğunun bir önemi yok. Mutlu olacağız... Ayrı hayatlarda...

Şimdi sana bunu bir daha söylemek zorunda bırakmamanı diliyorum. Ben seni çok sevdim. Herkeslerden çok. Herşeyden çok. Ama birbirimizin hayatında ki görevimiz bitti. Zamanın bizi değiştirmesine ve olgunlaştırmasına, yaşananları hazmetmemize ve yeniden başlamamıza izin ver. 

Unutma o filmde söylediği gibi kızın; Merhem kullanmamam yaram olmadığı anlamına gelmez. Seninle olamayacağımız gerçeğinin farkındayım. Ve bununla baş ediyorum, sen kendini hatırlatmadığın zamanlar. Yeni insanlara şans verebiliyorum. Kimsenin günahını almak istemiyorum. Yapma. Dokunma. Hatırlama ve hatırlatma...

Sadece git. Benim yaptığım gibi. Arkanı dön ve git... Hiç olmamışım gibi... Kendine iyi bak. Ve aklına getirme beni... Benim aklıma gelme, hatırlatma kendini... Her güzel şey gibi bunun da bittiğini kabul et olgunlukla... Kalbine izin ver... Bana izin ver... Ve git. Sadece git. Sözünü tut! 

Sözünü unutma...