"Mutlu Yıllar"

       Bende konuşmayı geç öğrenmiş bir çocuğun gevezeliği var. Susturulma korkusu ile seviyorum seni. Bardaktan boşalırcasına... Ve sürekli kendim dahil herkesi, seni unuttuğuma inandırma mecburiyeti ile yaşıyorum!




...
Söylemek istediğim onca söz varken içimde, sana sadece "Mutlu yıllar" yazdım...

"Seni sevdiğimi" unuttum zannediyorsun biliyorum,

Unutmadım!

Hayatımda biri var sanıyorsun,

Yok!

Mutluyum zannediyorsun,

Değilim!

Ben sadece, seni düşünüyordum...

Aptalca biliyorum.

Çoğu zaman şapşallığım tutar bilirsin.

Nasıldı o tabir sahi?

Ciğerimi bilirsin sen.

Bir tek seni sevdiğimi bilmezsin...

Ama konumuz bu değildi doğru ya.

Sana neden yalan söylediğimi anlatıyordum.

Kendini huzursuz hissetme diye...

Üzülme diye...

Ve renkleri mordu, tüm yalanlarımın.

Onları sev diye.

Karşılık veremediğin hisler altında ezilmek nasıldır bilirim.

Sen alışma istedim.

Suçlu hissetme kendini..

Üzülme...

Ben bugün birkez daha doğdum sayende...

Seni sevdiğim her gün olduğu gibi...

Hoşgeldin yeniden, "Mutlu Yıllar"...


......

  
  Aşk'ın rengi  mordu. Deniz kokardı ve tadı bazı zamanlar şeftali'ye benzerdi...