Ateşböceği

Seni düşünüyor muyum ?

Anneler günüydü.. Gece 2 civarında.. Bir süre görüşmeyelim demiştin.. Durup dururken.. Acaba bir şey yazdın mı bana diye telefonuma baktığımda görmüştüm. Bakmasaydım keşke diye ne ağladım bir ben bilirim. O sabah babaanneme gitmiştik. Sessizliğim, ağlamaklı halime üzülüp beni konuşturmaya çalışmıştı. Konuşmaya gücüm yoktu.  Ben o ay babaannemi kaybettim. İyi bir kadındı.. Severdi beni. Senin gibi ama göstermezdi pek. Sıkı sıkı sarılmaz, gözleriyle severdi.. Gitti sonra.. Bir şey diyemedim... Bi süre sonra aklıma geldi. Acaba o gün gidişini kabullenip henüz daha başındayken dönmese miydik birbirimize? Bu kadar üzülmez miydik acaba ? 

Anılarım birbirine karışıyor. Hatırlamak için her gün en başından en sonuna dek gün gün aklımdan geçiriyorum herşeyi.. Birini kaybetsem herşey bitecek gibi.. Biri gitse, sende içimden valizini toplayıp gidecekmişsin gibi.. İyileri kötüsünden ayırmadan.. Her anı en sıkıcı veya en güzel anlarıyla.. Hepsini gözümün önünden geçiriyorum. Yani aslında biz hiç ayrılmadık. İçimde tekrar tuşu takılı kalmışçasına devam ediyor tüm o anılar... 

Bende çok yorgunum. Uyuyamıyorum da çoğu gece.. Hele bu zamanlar... Nüksediyor içimde ki karanlık.. Erkenden kalkıp herkeslerden önce işe geliyorum.. Kimseyi sevmek, kimseyle konnuşmak istemiyorum. Arkadaşlarımdan, bakkalımdan bile nefret ediyorum. Ben çok değiştim. Nefret ve kinle dolu içim. Kırıcıyım.. Bu Özlem'i sevmezdin sen. Ne kadar ironik. Bu hale gelmemin sebebi, bu halimi sevmezdi! 

Çok üzüldüm ben. Eskidiği için değiştirdiğim yarabantlarından yoruldum. Canımın acmasından yoruldum. Senden gelecek tek bir kelimeye bunca zaman bile hala aynı hevesle muhtaç olmaktan yoruldum. Seni düşünmeden uyumak için bildiğim tüm şairlerin adını en baştan ve en baştan saymaktan yoruldum. Seni rüyamda görmektense kabus görmeyi dilemekten yoruldum. Seni rüyamda gördüğüm gecelerin sabahlarında ki enkazımdan yoruldum. Öğrenmek istediğin bu ise asla vazgeçmedim ben. 

O  kitap fuarında sana koşulsuz bir sevgi ile bakan, hadi beni buradan kaçır diyen hevesli kadın gbi değilim belki ama daha olgun daha yaralı bir kadın olarak seni hep sevdim ben...

 Hep...

P.S: Mithat Can Özer'den Ateşböceği'ni dinleyerek, önemli bir şey yapıyormuşçasına ciddi bir yüz ifadesi ile yağmurlu bir akşam üstü yazılmış ve kalbi kırık tüm kadınlara adanmıştır.