Derin bir nefes..

Ne kadar uzaktayım senden. Ne kadar mesafe var aramızda. Sahi kaç km? Kaç lanet olasıca adım ? Kaç kulaç yüzmeliyim boğazın diğer yakasına ulaşmak için ? Ne kadar koşmalıyım sana varmak için? Kollarımı ne kadar açmalıyım sımsıkı sarılabilmek için ? Ne kadar renkli giyinmeliyim kalbimin siyahlığını gizleyebilmek için ? Ne kadar su içmeliyim içimde ki bitmez ateşi söndürmek için?  Ne kadar  gülmeliyim yalandan.. Ne kadar saklamalıyım acımı..

Gün ortasındayım. Günün tam ortası.. Tuvalete saklandım ben. İçimde koptu bir şeyler... Durup dururken. 5 dakika önce çirkin bir rapor içinde formüllere boğulmuşken.. Sıradan çalan tavsiye listesine uygun şarkılar dinlerken.. Bir anda.. Birşey kırıldı içimde. Bir anda! Dağıldım. Midemden yükselen ateşe karşı koyamadım. Küçük bir çocuk gibi saklandım. Kimseye söyleyemedim. Fayansa uzanmak istedim. Soğuğu beni ele geçirene dek.. Yanıyorum. Sıcaklardan değil.. Buz yanığı gibi.. Yanıyorum. Yemin ederim. Kendime verdiğim her sözü tek tek unutup, huzursuzluğumda boğuluyorum. 

Sesin gelmese de ara ara kelimelerin geliyor bana. Bir bilsen sana yazmamak için telefonumu kapatıp uyuduğum geceleri.. Özleyen bir tek ben değilim biliyorum. Özlüyorsun. Özlüyoruz. Ama çare değil birlikte olmak. Çare değiliz birbirimize.. İyi geldik bir dönem, birbirimizde huzur bulduk. Ama bitti. İkimizde farkındayız. İkimizde silkinip devam etmek istiyoruz hayata.. Olmuyor. Mağlup olduk. Birbirimize, kendimize, aşka.. Suçluyuz.. Ve haklı.. Ve aşık. Yani en azından ben. 

Ama derin bir nefes alıp formüllerime, hesaplamalarıma döneceğim birazdan. İş arkadaşlarımla şakalaşacağım. Güleceğim. akşam eve giderken senin beni her zaman beklediğin yerden geçeceğim. Kalbim ağzımda atacak yine.. Sonra yarın olacak... Her zaman olur. Bunca yıldır yarın oluyor çünkü. Bitmez bir inatla.. Asla pes etmeyen bir sabırla.. Her gecenin sabahında gün doğuyor ve ben eksiklerime rağmen yaşıyorum. Senin gibi.. 

Kendine iyi bak canşenliğim, yürek sızım..

P.S: Canınızın ne kadar yandığını saklamakta ustalaşmamanızı dilerim. Umarım hiç maskeleriniz olmaz. Benim güzel, yaralı ve bir o kadar güçlü kadınlarım...

Öz.