Ben hayal dünyamın günlüğünü tutuyorum sadece...

7 Ekim 2018 Pazar

Benim küçük hazinem




   İçim sıkkın. O şarkıyı dinliyorum sabahtan beri.. Tekrar ve tekrar.. İlk kez elimin eline değdiği günün şarkısı.. Bana herşeyin daha güzel olacağını söylediğin o günün. Gözlerini kaçırmadan, hiç kimsenin görmediği yerine baktığın gün kalbimin... Israrla başa aldığım şarkıyı dinliyorum. Gözümün önünde gülümseyişin.. 

   Şiirler geliyor aklıma. Tek kelimesini hatırladığım ve senin uğraşıp bulduğun şiirler..  Her güne ait bir şarkı ile beni mutlu edişlerin.. Her santimini bedenimin ele geçiren o muazzam mutluluğum.. Senin gözlerinde gördüğüm o şevkat. Ellerimizin birbirine kenetlendiği an ki o mükemmel uyum..

   Ah sevgilim.. Herşeyin daha güzel olacağını biliyorum. Herşey daha da güzel olacak onu da biliyorum. Ama insanın içinde bir yer, daha önce orada olduğunu bile bilmediğim bir yer sızlıyor..  Ve bununla nasıl başa çıkacağımı inan bilmiyorum. Sabahtan beri ne saçmalıklarla meşgul ettim kendimi.. Bir yerden sonra hayatın koşturmacası içinde kaybolur, kafam dağılır sandım. 

   Zaman geçmedi. Zaman adildir, hep aynı hızda akar demiştin. Aklıma hep ayaklarımı yere sıkıca bastırırsam dünyanın dönüşünü hissedebileceğime olan inancım geliyor sen öyle dedikçe.. Zaman hep aynı hızla akmıyor.. Ve ben dünyanın döndüğünü sadece senin yanındayken hissedebiliyorum.. Belime sıkıca sardığın kolunu, başımı döndüren gülümsemeni, ben saçma sapan şeyler anlatırken bana uzun uzun bakışını farkedip gülümsediğimde hissediyorum dünyanın döndüğünü.. Seninle nefes alır, aynı anda aynı yöne yürürken ve tabi ki kokunla uyandığım sabahlarda anlıyorum.. Onun dışında kalan her an büyük bir yıkım bende.. Delirmekten korkuyorduk. İlk ben delirdim galiba.. 

   Zamanın düşmanım olduğunu yeniden bilmenin verdiği yılgınlık.. Hızlıca bitmeyeceğinden adım kadar emin olduğum bir takvim ayı..


P.S: Bu şarkı Kovacs / My love dinlenerek yazılmış ve beklemek zorunda kalan tüm aşık kadınlara adanmıştır. 
 
Öz

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder